Het forum
Dé plek om over Libero’s te discussiëren!
De Libero van SubieLibero
Aan de voorkant van de rail heb ik dit hoekje vervangen. Heb ook voor het eerst een profielmal gebruikt om die vorm van het origineel over te nemen. Dat ging wel mooi.
Daarna ben ik eerst maar eens begonnen met het overtrekken van de onderdelen van de rail. Dan heb ik altijd iets om op terug te vallen, voor het geval ik iets te enthousiast iets uit de rail heb geslepen
'T was meer omdat ik de achterkant van de rail wilde vervangen, en geen referentie meer heb als ik de huidige achterkant eraf haal.
Vervolgens ben ik vergeten foto's te maken. Maar deze vorm heeft vrij veel karton gekost :;) .
.. en hier moet ie komen.
Ondertussen leek het mij handiger om niet de tekening op karton, maar de onderkant van de rail als mal te gebruiken. Met alles vastgeklemd heb ik het nieuwe stuk vastgehecht. Bij gebrek aan een leeg werkblad moest dat op de grond 😀 .
Even checken of het goed gaat... Van de andere kant gezien lijkt het nieuwe stuk goed aan te sluiten op de onderkant van de rail. Helemaal achteraan zit wat ruimte zie ik, maar dat is met de hamer straks wel dicht te timmeren.
De bovenkant lijkt mooi vlak door te lopen. Dat is het belangrijkste, want daar sluit de vloer op aan.
Hmm, lijkt goed te gaan, eens kijken hoe het er op de bus uitziet.
Door het inspectiegat is te zien dat het nieuwe stuk strak aansluit op de zijkant van de bus. 😎
Vanuit de wielkast naar voren kijkend leek het mij ook helemaal prima. Mooi, aflassen!
Tot slot de boel nog even vlakschuren en dit hoekje is ook weer goed.
In mijn laatste post was ik aan het werken volgens het hier-een-beetje-daar-een-beetje-principe. Oftewel, je bent met alle drie de afzonderlijke railonderdelen tegelijk bezig en voor je gevoel kom je dan totaal niet verder. Ik zat vandaag te bedenken om dat eens anders te gaan doen. Één onderdeel per keer, en pas naar de volgende gaan als de huidige af is.
Dus ik ben begonnen met het driehoekige bovenkantje van de rail. Dit driehoekige bovenkantje zit met de rand bovenop het middelste deel. Even voor het beeld: met het driehoekige bovenkantje bedoel ik het deel wat je op deze foto op de voorgrond ziet. Het deel waar alle puntlassen met de powerfile zijn weggeslepen, omdat m'n puntlasboor stomp was.
Overal waar 2 of meer lagen staal op elkaar zitten, wil ik eigenlijk zo goed mogelijk roestvrij hebben. De voorkant (waar dat gat in zit) is in onderstaande foto daarom al nieuw (ik ben vergeten om foto's te maken toen ik bezig was...).
Vanuit een andere hoek. Ik was een beetje om m'n locatiegaten heen aan het werken 😀 . Als iemand geïnteresseerd is in hoe ik die plaatjes passend krijg trouwens, vraag gerust.
De doorbranding was na het aflassen volgens mij iets teveel van het goede. Ik had het lasapparaat wat hoger gezet zodat je met een heel korte puls kon hechten, met het idee dat je daarmee misschien minder hitte inbrengt. Geen idee of dat ook zo is, ben allang blij dat ik er niet doorheen ben gebrand. Ik was voornamelijk naar de blauwe verkleuring aan het kijken eigenlijk, die probeerde ik een beetje constant en zo klein mogelijk te houden. Of het blauw te ver doorloopt, of juist wel oké is zo, laat ik aan jullie over. 😉 😀
Het aflassen was overigens een leuke uitdaging. Alles was zo vlak als het maar kan, dus dat trekt al snel een kant op tijdens het lassen.
De nieuwe stukken had ik eerst op veel plekken gehecht. Elke hechtlas heb ik met de plaatwerkhamer net even iets platgeslagen. Met een alu-profiel tegen het staal geklemd (voor een betere warmteafvoer) en veel koelen tussen alle lasjes door (natte doek), kon ik het kromtrekken redelijk in bedwang houden. De rand was redelijk recht als je er zo overheen keek.
Ben er niet ontevreden over, binnenkort even vlakslijpen.
Er was weer tijd voor de bus! Oftewel: verder met de schuifdeurrail, wat begon met een Z-profiel.
Na wat prutsen met het strek-en-stuik-apparaat 🙂 .
Vastgehecht:
Hierna heb ik de hechtlassen vlak geschuurd om te kijken hoe het werd. Nu vraag ik mij af: lassen jullie zoiets helemaal af, of zijn een paar goede hechtlassen genoeg? Zo typend achter m'n laptop lijkt mij de warmte-inbreng met een aantal hechtlassen een stuk lager. Qua nabewerking is het ook gunstiger, een paar hechtlassen vlakslijpen kost nauwelijks tijd merkte ik.
Maar goed, het ging mij om de binnenkant, want hier loopt een wieltje van de schuifdeur doorheen. Met m'n vinger voelde ik de overgang van oud naar nieuw nauwelijks, dus dat leek mij prima. Heb het wieltje er later nog doorheen gerold, ook dat leek goed te gaan. 😎
Ik was er best tevreden mee, dus op naar de zetbank om het volgende deel van 50cm breed om te buigen 😉 .
Het stuk karton met de originele vormen bleek opnieuw een goed idee te zijn.
Na lang buigen, controleren, tegen de deur houden om te kijken of alles nog vlak en haaks was, etc, etc, had ik dit. 😀
Heb je die halve rail net in één stuk nagemaakt, besluit je even later toch om daar weer de slijptol in te zetten :'-) .
Ik stond er namelijk een tijdje naar te kijken en vertrouwde het niet om zo'n groot stuk in één keer uit de rail te halen. Misschien ben ik hier ook weer veel te voorzichtig bezig :-# :-D, maar ik zag het zo al fout gaan... En dan heb je straks een deur die niet meer lekker dicht gaat. Dus ik heb het stuk van de vorige foto gesplitst, zodat ik een korter en een langer stuk had. Dat korte stuk zie je hieronder.
De binnenkant waar het wieltje van de schuifdeur overheen rolt is niet zo glad meer als op de vorige foto van de binnenkant. De kier tussen beide delen was eigenlijk net iets te groot. Denk niet dat het heel erg is, zal het binnenkort weer even uitproberen met het wieltje zelf.
Ik was nog niet helemaal tevreden over de binnenkant van de rail. Ben later dus een tijd (zeg maar gerust: veel te lang) bezig geweest om de 'high spots' eruit te schuren/vijlen/etc, het resultaat mag er wezen, want nu is echt wel mooi glad, zonder hobbels of dergelijke. Denk niet eens dat je straks meer merkt dat er een ander stukje in zit bij het openen en sluiten van de schuifdeur.
Door naar het volgende roestige deel van de rail dus... Heb er een tijd naar staan kijken en begon mij af te vragen of het handig was om m'n oorspronkelijke idee door te zetten. Begon er steeds meer aan te twijfelen en ben daarom eerst eens gaan kijken wat een lamellenschijf nog uithaalde op de roest. Dat deed verbazingwekkend veel. Zo veel zelfs dat ik mij af begon te vragen waarom ik niet eerder op dat idee was gekomen. Tot nu toe heb ik namelijk alleen maar clean-en-stripschijven gebruikt om roest weg te halen. Al doende leert men 😉
Plan dus gewijzigd: zo veel mogelijk laten zitten en alleen het deel dat echt nog roestig was eruit.
De eerste test voor m'n nieuwe blikschaar(tje) was een succes. Lekker gereedschapje is dat.
Een stuk ingeknipt en daarna tot een hoeklijn gebogen. Dat ingeknipte deel kan dan mooi naar de vorm van het origineel gebogen worden. Hij is iets te lang nog, maar zoiets moet het worden...
Maar toen begon het rond half 5 te regenen.. Hup, chassis naar binnen. Met het chassis binnen is er geen ruimte om te lassen, dus... dat was het voor deze keer!
