Het forum
Dé plek om over Libero’s te discussiëren!
De Libero van SubieLibero
De laatste Libero-update is alweer van een tijdje terug, 7 september om precies te zijn. Dus bij deze: de foto's die in de tussentijd zijn gemaakt.
In m'n vorige post was ik geëindigd met het dicht maken van de kofferbakvloer rechtsachterin. Dat betekent: weer door met het spatbord van het rechter achterwiel!
Hopsa, dat deel is eruit. Die kitrand onderlangs (of wat ervan over is) ziet er wat roestig uit... Voorlopig is dat echter een zorg voor later, want zichtwerk schuif ik voor mij uit. Dat komt nog wel een keer als ik weet hoe je spatbordranden moet maken.
Als snel kwam het idee om dit in tweeën te delen, omdat het daar net wat makkelijker van wordt.
Eerst de bovenkant dus maar eens. Het gat dat erin zit is de doorvoer voor de kabelboom die naar onder andere de bobine en het linker achterlicht gaat. Bij de Libero liggen de kabelbomen rechts in de auto en vertakt alles vanaf daar naar het midden of, in het geval van het linker achterlicht, naar de andere kant van de bus toe.
Zoiets moet het worden denk ik.
Vastlassen.
Nu nog dat onderste deel, voor de grap heb ik er een klok naast gelegd om te laten zien hoe veel tijd het kost. We beginnen vroeg op de zaterdag 🙂 !
Overtrekken en knippen gaat vrij snel.
Na wat gehannes kwam ik erachter dat dit uit één deel maken niet echt lekker ging.
Tijd om eens wat goede delen te gaan hergebruiken! Dat scheelt een hoop werk.
Hierna lagen de werkzaamheden een aantal weken stil. Tijdens deze intermezzo heb ik wel twee puntlasboren gekocht, ik begon mij namelijk steeds meer te ergeren aan de puntlasfrees. Ik kan dat ding gewoon niet centreren, hij vliegt om de haverklap uit z'n groefje. Als ie het goed goed werkt het prachtig, maar als je een serie puntlassen uit wil boren en dat ding schiet er steeds uit werkt het niet.
Grappige kop hebben die boortjes, inderdaad heel plat zodat je niet door de onderliggende plaat boort (als je op tijd stopt met boren tenminste 😉 ).
Ik zal morgenavond het vervolg uploaden, anders wordt het wel heel lang.
Accu's vol, lets go! Tijd om de dwarsbalk achterin aan te pakken met de nieuwe puntlasboren.
Om er wat beter bij te kunnen moest dit er eerst af...
... want daarmee kan de rechterbumpersteun eraf.
Na het uitboren van de puntlassen die ik kon zien kwam het deel wat ik uit de dwarsbalk wilde hebben niet los. Waar zit dat ding nou nog aan vast joh?
Ah, kijk, daar tussen die twee andere zit nog een puntlas.
Hoppakee. Daar is het stukje dwarsbalk.
Wat er onder vandaan kwam ziet er nog goed uit, is dat even een meevaller. Top dit.
Na wat opschuren kon hier gewoon primer over.
Namaken.
Dat past...
... dus kon de binnenkant worden voorzien van lasbare primer.
Vastgehecht.
Het vervolg!
Zo ben ik dan wat bezig. De garagedeur staat normaal gesproken open voor de ventilatie, maar in verband met het tegenlicht heb ik hem voor de foto even dicht gedaan.
En dan de mentale opsteker 😉 : de voor en na foto's 😎 .
En toen was er na 3 maanden weer activiteit! Ik had een winterstop ingelast. 'T was mij de afgelopen maanden veel te koud in de (niet fantastisch geïsoleerde) garage.
5 januari: in de kou heb ik een nieuw stukje staal gebogen om daarmee het laatste gat in de achterste dwarsbalk te dichten. Ondanks dat ik steeds minder gevoel kreeg in m'n vingers lukte het om 4 zettingen op precies de juiste plek te krijgen. Snel ging dat overigens niet, want in de tijd dat ik dit passend had, kon een vriend 2 SU carburateurs stralen. Met die expanderende lucht in dat straalpistool had hij helemaal koude handen denk ik. Had hem nog gewaarschuwd dat je het steenkoud krijgt tijdens het stralen. Dus hij stond daar daar met twee jassen over elkaar en een dikke muts op :-).
Geen idee hoeveel koppen thee erdoorheen zijn gegaan, maar dat was op een gegeven moment het enige waar je je handen nog aan kon opwarmen.
Heb het geheel eerst maar eens voorverwarmd met een elektrische kachel voordat ik de primer erop zette.
Even kijken of dit thermometerbeugeltje van een paar jaar terug nog paste... Dat deed ie gelukkig. Wat nog miste was een tweede boutgat die ik lang geleden een keer vergeten was.
Gat opgeboord, hoekje eruit geslepen, moer erachter vast gelast, hoekje weer teruggezet.
Ik was eigenlijk van plan om het verstevingsdingetje dat in die dwarsbalk zit eruit te halen, maar dat heb ik niet gedaan. Lang verhaal kort: ik ga dat van bovenaf doen als de carrosserie weer op het chassis staat. Nadat het inspectiegaatje weer dicht zat heb ik besloten dat het écht te koud was om nog in de garage bezig te zijn. Dus sindsdien staat het er zo bij:
Maar ja, dan zit je thuis te bedenken wat je moet gaan doen. Buiten is het niet heel warm en geregeld nat, zonder spullen buiten te zetten heb je binnen niet de ruimte om aan de bus te werken. Dus dan sta je boven in de rommelkamer wat naar de onderdelen te kijken: 'de verstralertjes, daar kan ik nog wel even wat aan doen, met de bevestigingsbeugels ben ik nog niet helemaal tevreden'. Die verstralers had ik gekocht omdat ik in de zomer van 2022 iemand in Scandinavië op wilde zoeken. Door mijn fantastische planning heb ik die zomer niet gehaald. Diegene zit nu ook niet meer in Scandinavië. Dus ehm, tja.
Met een heerlijk warme 60W gloeilamp boven je hoofd en een warme stroom lucht uit een elektromotortje is het best goed te doen 🙂 . Had dit net zo goed met een ijzerzaag kunnen doen, maar ja, dit vond ik leuker.
Na wat freeswerk en het omdraaien van wat onderdelen hadden we dit:
Waar was dit voor nodig? De inbusbouten van de buisklem zitten hiermee aan de voorkant i.p.v. de achterkant. Dat maakt het installeren of verwijderen van de verstralers 100x makkelijker. Daarnaast zitten de verstralers met deze aanpassingen zo'n centimeter lager, steken er geen dikke bouten meer onderuit en zie je de houder straks nauwelijks meer. Ter verduidelijking: zo was het eerst:
... ennnn zo is het nu. Naast de wat betere bereikbaarheid van de twee inbusbouten, vond ik dit er ook strakker uitzien.
Stekker zit er ook aan, die moet daar ergens nog even op een beugeltje zodat ie niet op de bumper ligt te rammelen. Als het iets warmer is dan spuit ik de beugels nog weer even zwart en dan vind ik het wel goed.
Ben straks wel benieuwd hoeveel ik van het dimlicht dat vlak voor mij op de weg schijnt afblok. Als dat heel erg is dan haal ik ze eraf.
Leuke bezigheidstherapie deze verstralers, maar de bus komt er niet eerder van op de weg. Het wordt weer wat warmer, dus binnenkort kunnen we weer los met het laswerk!
Nou, voor je het weet ben je met allerlei andere klusjes zo een maand of twee verder. Maar, er was tussendoor toch nog wat tijd voor de bus... het deelproject 'de achterkant' is klaar!
Ik ben dus wat verkennend onderzoek gaan doen naar het schutbord, de carrosseriesteunen, de schuifdeurrails en de dorpels.
Linker carrosseriesteun, net voor het linker achterwiel. Dit zag er na de clean-en-stripschijf al een stuk minder erg uit.
Hetzelfde kan niet worden gezegd over de binnenkant van de linker dorpel en de onderkant van de linker schuifdeurrail (dat is één deel). Over de gehele lengte van de dorpel zie je de roest door de laklaag heen komen. De schuifdeurrail is een super ongelukkig gevalletje dubbelplaatwerk, de naad ligt precies op een 90° hoek. Waarom daar geen kit op zit is mij een raadsel, maar goed.
Rechter carrosseriesteun, net voor het rechter achterwiel.
De binnenkant van de rechter dorpel en de onderkant van de rechter schuifdeurrail (is ook hier één deel). Dit ziet er naar mijn inschatting beter uit.
Besloten om de rechter carrosseriesteun er eerst maar eens af te halen. Om te kijken hoe die schuifdeurrail daar boverlangs loopt.
Dit is de carrosseriesteun, die moet maar een keer door straalkast denk ik.
Na het verwijderen van die carrosseriesteun ben ik eens gaan nadenken hoe ik dit ga aanpakken.
- De binnenkant van de linker dorpel moet er misschien uit. Dat betekent dat de linker schuifdeurrail er ook uit moet. Hoewel de vloer geribd is vraag ik mij af of er dan nog genoeg verband in de onderkant van de carroserie zit. Binnenin wil ik daarom wat kokers en kruisverbanden aanbrengen om de boel op zijn plek te houden.
- Als ik de schuifdeurrail eruit wil hebben, heb ik geen referentie meer voor de carrosseriesteunen. Hoe krijg ik carrosseriesteunen weer op hun plek? Hetzelfde geldt trouwens voor de schuifdeurrails, anders past de schuifdeur straks niet meer.
- Het liefst heb ik nog wat meer vaste poten onder de carrosserie, puur als backup voor het geval het houten frame het begeeft als ik eronder zit. Maar die poten moeten niet in de weg zitten.
Hoe ik dit allemaal ga doen weet ik nog niet, maar het eerste special tooltje om de hart-op-hartafstand van gaten te bepalen heb ik vast gemaakt.
Geen idee wat de officiële benaming is, maar dit is makkelijker dan een rolmaat en je kan maten vanaf het chassis overzetten naar de carrosserie.
Oké, om maar meteen met de deur in huis te vallen: veel vooruitgang zit er niet in deze update. Het zijn foto's van hoe de onderkant er nu uitziet. Voor degenen die zich altijd al hebben afgevraagd hoe een Libero er van onderen uitziet, of voor de mede-Libero-knutselaars; om een beeld te krijgen van de onderkant. Of om een beter beeld te geven van het gehele/grotere plaatje. Ik kan mij namelijk voorstellen dat je niet precies weet waar ik nu precies bezig ben.
Om aan de 2e etappe te beginnen heb ik vorig weekend de bus en de garage eens opgeruimd. In en onder de bus stond van alles. Verschillende planken in de garage lagen vol met spullen die daar niet hoefden te liggen, of die ook in een kleiner doosje pasten. Aan 't eind had ik ineens veel meer lege planken beschikbaar, waardoor alles wat onder en in de bus lag mooi in kratten opgeborgen kon worden.
Zo zag het er eerst uit. Rechts is de achterkant van de bus, hoe verder je naar links (de voorkant) ging, hoe meer dingen erin lagen die er niet per se in hoefden te liggen.
Zo is het nu. De stofzuiger is ook overal langs geweest, want de bus lag vol met stof. Daar knapte het geheel al een stuk van op. Kreeg bijna zin om het chassis eronder te rollen en een rondje te rijden, maar ja... 😉
Alles onder de bus is verplaatst en de vloer is ook weer schoon. Ruimte zat om m'n groothoekcameraatje uit 2011 onder de bus te schuiven om vervolgens op m'n telefoon live mee te kunnen kijken 😉 . Even voor de oriëntatie, de voorkant:
Met het cameraatje onder de voorkant, ter hoogte van de vloer waar normaal je voeten en het gaspedaal zitten, zie je dit:
Vervolgens ben ik er zelf onder gaan zitten. Hier de rechter dorpel weer, van voor naar achteren kijkend dus. Links in beeld ook het stuk dat uit het spatbord is geslepen toen de bus nog in elkaar zat. Na de ontdekking dat de roest voorbij de chassissteun liep, was ik destijds redelijk uit het veld geslagen.
Wat mij nu pas opviel, is dat je de goed kan zien waar het opspattend water tegen de binnenkant van die dorpels aan kwam. Net voor die carrosseriesteun (dat hoekverstevigingetje in het midden van de rail) zie je een roestplek die schuin naar beneden afloopt. Vóór die lijn zie je de zwarte underbody coating nog zitten. Als ik die lijn doortrek, dan kom ik zo bij de onderkant van het wiel uit. Aan de linkerkant (hieronder) zag ik hetzelfde, hetzij minder duidelijk.
Over die carrosseriesteun in het midden van de schuifdeurrail: nu snap ik ook waar dat roestgat in de linker rail vandaan komt. Achter die steun zitten openingen, die precies in het opspattend water van het voorwiel zitten. Resultaat: die openingen vullen zich over tijd met allerlei prut.
Als je in die openingen kijkt, zie je alle opgehoopte prut en roest ook goed zitten.
Nu alle resten zand en tjap van de onderkant halen. Dan kan ik de net weer schone vloer weer schoonmaken 😀 . Voorlopig hoef ik mij nog niet te vervelen... :'-)
Trouwens: als iemand tips, adviezen of ideëen heeft over hoe je deze dorpels en rails zou aanpakken, post het hier gerust onder.
NL 
EN 